چه شد که فیلترینگ اینستاگرام باز بر سر زبان‌ها افتاد؟
تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۱۴۲۲۷
نرگس صابری: هر چند این برای اولین بار نیست که اینستاگرام زیر تیغ قرار می‌گیرد، اما با آغاز کار مجلس یازدهم، طرفداران اعمال محدودیت برای اینترنت و شبکه‌های اجتماعی جان تازه‌ای گرفته‌اند.
در میان شبکه‌های اجتماعی پر کاربرد و پیام‌رسان‌های پر طرفدار، اینستاگرام به گونه‌ای آخرین فضایی است که تاکنون از فیلترینگ در امان مانده و کاربران ایرانی می‌توانند بدون استفاده از فیلترشکن‌ها و وی‌پی‌ان‌هایی که حالا دیگر بازار پرسود خودشان را دارند،از آن استفاده کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
داستان آخرین بازمانده
اینکه چرا و چطور اینستاگرام که دومین شبکه اجتماعی پرطرفدار جهان است و در ایران نیز محبوبیت ویژه‌ای دارد، توانسته آزادانه به فعالیت خود ادامه دهد، موضوع مباحث مختلف و گمانه‌زنی‌های متعدد است. با این همه، راز بقای این آخرین بازمانده را نمی‌دانیم، اما می‌دانیم که در سال‌های اخیر بارها برای محدود کردن آن نقشه کشیده‌اند و در مقاطعی این شبکه اجتماعی نیز با محدودیت‌هایی روبه‌رو بوده است.
دهم دی ۹۷ جواد جاویدنیا، دبیر کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه گفت: هم‌اکنون دستور قضایی برای فیلتر این سرویس را داریم و نظر اکثریت شورای عالی فضای مجازی و دیگر تصمیم‌گیران نیز مبنی بر فیلتر شدن این سرویس است.
چند ماه بعد یعنی در فروردین ۹۸ و به دنبال بسته شدن چند صفحه از صفحات منصوب به سیاستمداران ایرانی از طرف اینستاگرام هم او بار دیگر بحث فیلترینگ این شبکه اجتماعی را مطرح و عنوان کرد: دولت اگر راهی به جز فیلترینگ دارد ورود کرده و بر آن اعمال حاکمیت کند، اما اگر واقعا راهی باقی نمانده، چاره‌ای جز فیلتر شدن اینستاگرام نیست.
تا اردیبهشت امسال که نامه ۴۰۰ طلبه ایرانی به رئیس قوه قضائیه در مورد فیلترینگ اینستاگرام منتشر شد، مباحث در این زمینه به صورت کج‌دار و مریز ادامه یافت. نامه مذکور که همزمان با مشخص شدن ترکیب جدید مجلس بود، پاس گلی به نمایندگانی بود که قبلا و در اظهاراتی به بهانه‌های مختلف خواستار برخورد و اعمال محدودیت برای اینستاگرام شده بودند. مجلسی‌ها این پاس گل را تا اول تیر امسال یعنی روزی که وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به مجلس رفت تا به نمایندگان مجلس گزارش دهد، نگه داشتند. آن روز، روز حمله بود؛ حمله برای چسباندن توپ فیلترینگ اینستاگرام به تور دروازه دولت.
صف‌آرایی موافقان و مخالفان با چاشنی ارزش‌ها
«برخی مسئولان می‌خواهند همه مظاهر جامعه مدرن را داشته باشند، اما محتوای فکری شامل سیاست، اقتصاد و فرهنگ سنتی خود را درآن قالب تقلیدی حفظ کنند. این یعنی آغاز تنش و تعارض و چالش. نمی شود رسانه‌های قابل کنترل را وارد و رسانه‌های نوین غیرقابل کنترل را فیلتر کرد. شما فیلتر می‌کنید، کاربران از فیلترشکن استفاده می‌کنند. آن سیاستمدارانی که به اقتضائات بی اعتنا هستند باید تکلیفشان را روشن کنند. نمی‌توانند به صورت خودمحورانه و براساس منافع گروهی تصمیم‌گیری کنند، اما هزینه‌های اجتماعی این تصمیم را نبینند. فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی باعث افزایش ضریب نفوذ آنها می‌شود. وقتی شما مردم را از چیزی منع می‌کنید، تمایل آنها را به استفاده مخفیانه افزایش می‌دهید و این یعنی زیرزمینی شدن فعالیت در یک شبکه اجتماعی طبیعی و لازم برای جامعه. جای این، نهادهای سنتی باید توانمندی‌های خود را برای بازتولید ارزش‌ها و هنجارهای سنتی توسعه دهند. بسیاری از ارزش‌های ما آنقدر غنی هستند که بازتولیدشان کنیم، اما کو سلیقه و ذائقه هنری؟ باید مدیریت فرهنگی کشور توسعه یابد و قوی شود.»
بیشتر بخوانید: انتقاد نماینده مجلس از نمایندگانی که مدافع فیلترینگ هستند/خودتان تند تند توییت می کنید و می خواهید دیگران استفاده نکنند؟
این اظهارات را اسماعیل قدیمی، کارشناس ارتباطات و استاد دانشگاه، بیان می‌کند؛ اظهاراتی که در نقطه مقابل حرف‌هایی است که نمایندگان مجلس در صحن علنی و در گفت‌وگو با رسانه‌ها زدند.
اول تیر امسال، موسی غضنفرآبادی، نماینده مردم بم درمجلس با انتقاد از عدم حمایت وزارت ارتباطات از پیام رسان‌های داخلی و حمایت از پیام رسان‌های خارجی گفت: امروز اینستاگرام قتلگاه اعتقادات جوانان شده، چقدر از خانواده‌ها که به خاطر وجود این فضا متلاشی نشدند. فضای خانمان سوز، بی دینی، بی غیرتی، غرب گرایی و بی اخلاقی در پیام‌رسان‌های خارجی وجود دارد، چه کسی باید تهدیدها در این فضا را برطرف کند. آقای وزیر ارتباطات آیا شما در این حوزه مسئولیتی ندارید؟
همان روز چند نماینده دیگر هم به اینستاگرام تاختند، از جمله محمد حسن آصفری، نماینده اراک در مجلس که گفت: آیا شما به عنوان وزیر اجازه می‌دهید فرزندتان در سنین نوجوانی به اینستاگرام دسترسی داشته باشد و این حجم از محتوای غیرفرهنگی و غیراخلاقی را رصد کند؟
این نظرات، با نقل قولی از حسن نوروزی، نماینده رباط کریم در مجلس که دوم تیر امسال انتشار یافت، تکمیل شد: خدا کند اینستاگرام فیلتر شود. فضای باز تلگرام و اینستاگرام تهدیدی برای جوانان است و این برای نظام شکنندگی دارد. کمیسیون حقوقی شکل بگیرد به جد دنبال فیلتر اینستاگرام خواهیم بود.
مخالفان ایجاد محدودیت برای فضای مجازی نظر متفاوتی دارند. قدیمی به خبرآنلاین می‌گوید: این تفسیر که مشکلات جامعه ریشه در فضای مجازی دارد، درست نیست. مشکلات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور ریشه در ضعف های مدیریتی و سیاست‌های سلبی و غیرمشارکت آمیز دارد. تصمیمات غلط اقتصادی را کاربران فضای مجازی می‌گیرند یا مدیران اقتصادی کشور؟ مشکلات سیاسی را کدام کاربران ایجاد می‌کنند؟آنها که به تصمیمات نادرست اعتراض می کنند؟ آن که باعث اعتراض می‌شود مشکلات را ایجاد می‌کند،نه آن که اعتراض می‌کند.کاربر شبکه اجتماعی جز سوال کردن کاری ازدستش بر نمی‌آید.
جایگزینی که کسی دوستش ندارد
شاه بیت اظهارات موافقان محدود کردن فضای مجازی این است که باید شبکه ملی ارتباطات توسعه یابد و جایگزین فضای مجازی جهانی شود. شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های بومی در برخی کشورها، از جمله ایران راه افتاده‌اند، اما استقبال از آنها همواره یکسان نبوده است. دلیل آن علاوه بر مقوله کلان اعتماد، به کارایی و جذابیت این شبکه‌ها هم برمی‌گردد.
اسماعیل قدیمی، کارشناس ارتباطات و استاد دانشگاه می‌گوید: بدون توانمندسازی افراد تصمیم‌گیر، توسعه نهادی، دانش روز، علم و تحقیق و خردمندشدن نمی‌توان تغییر ایجاد کرد. حفظ ارزش‌ها و سنت‌ها نیازمند افزایش قدرت نظریه‌پردازی است. شبکه ملی نیازمند سیاست‌گذار و سیاست‌مدار و طراح و هنرمند و متخصص و ساختاری از ایده‌ها و درک وضعیت‌های نوین است. شبکه ملی زیرساخت فناوری می‌خواهد. کافی است ساعاتی را در اینترنت سیر کنید تا ببینید محتواهای با زبان انگلیسی چقدر غنی‌تر و به روزتر و پرمحتواتر از مطالب به زبان فارسی هستند. بدون سپاه علم و تولید و متخصص و انسان خلاق و نوآوری و حرفهای تازه، نمی‌توان شبکه ملی ایجاد کرد. اینترنت به سرمایه‌گذاری‌های فکری و رعایت حق مولف و تشویق نویسندگان و افراد خلاق نیاز دارد.
شاید اینکه بسیاری از مسئولان و نمایندگان مجلس از هر طیف سیاسی، عملا خود کاربر شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های خارجی هستند، اذعان به ضعف‌های موجود در این زمینه است. چند روز پیش معین‌الدین سعیدی، نماینده چابهار، نیک شهر،کنارک و قصرقندی گفت: توئیتر درکشور ما فیلتر شده و بر همین اساس، مردم عادی نباید به آن دسترسی داشته باشند، چون استفاده از فیلترشکن‌ها هم جرم محسوب می‌شود یا به لحاظ قانونی، محل اشکال است. چگونه است که نمایندگان مجلس و حتی اعضای هیات رئیسه تند تند توئیت می‌کنند؟! چطور این کار را می‌کنند؟! باید این سوال را از آنها پرسید. اگر واقعا معتقد به فیلتر توئیتر هستیم، چگونه خودمان قانون را دور می‌زنیم؟! این ابدا پذیرفته شده نیست.
البته نمایندگان و مسئولانی که«تند تند توئیت می‌کنند» این جواب را دارند که برای رساندن صدای خود ازاین فضاها بهره می‌برند. موضوع همین است؛فضای مجازی به رغم تمامی ضعف‌ها و آسیب‌هایش، تریبونی را در اختیار افراد مختلف گذاشته که آنها بتوانند صدایشان را به گوش مخاطبان برسانند. محدودسازی فضای مجازی را اینطور هم می‌شود دید: جای گل به رقیب، گل به خودی می‌زنیم.
۴۷۲۳۷
کد خبر 1407293منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: اینستاگرام شبکه های اجتماعی نمایندگان مجلس پیام رسان ها پیام رسان شبکه اجتماعی فضای مجازی شبکه ملی شبکه ها ارزش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۱۴۲۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این پز اجتماعی میلیون ها تومان برای افراد آب می خورد | سگ گردانی و درآمد میلیونی داگ واکرها
همشهری آنلاین _ فاطمه عسگری‌نیا: زندگی با سگ‌ها! سبک زندگی جدیدی که خیلی‌ها به تقلید از زندگی اروپاییان و پز اجتماعی در برابر دوست و فامیل آن را انتخاب کرده و البته حسابی هم گرفتار شده‌اند. از هزینه‌های مراقبت بهداشتی و خورد و خوراک این زبان‌بسته‌ها که بگذریم گردش و تفریح این سگ‌ها هم امروز برای صاحبان‌شان حسابی درد سرساز شده است. به‌طوری‌که خیلی اوقات ترجیح می‌دهند فردی را برای انجام این کار استخدام کنند و بابتش هم هزینه‌های هنگفتی را پرداخت کنند.
دنیا، یک سگ کوچک از نژاد پامرانین دارد، اما به قول خودش در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز نمی‌تواند آنطور که باید از سگش مراقبت کند: «صبح‌ها ساعت ۶ از خانه بیرون می‌زنم و ساعت ۸ شب به خانه می‌رسم. در ۴ ساعت باقیمانده مجبورم کارهای منزل را انجام دهم و فرصتی برای رسیدگی به لاکی ندارم. به‌خاطر همین مجبورم از داگ واکرها کمک بگیرم.»
او قبل از اینکه ازداگ واکرها برای این کار کمک بگیرد سری به پانسیون‌های نگهداری از سگ‌ها زده، اما قیمت‌های بالا پشیمانش کرده است: «پانسیون‌ها صرفا ۸ ساعت در روز کار نگهداری از سگ‌ها را انجام می‌دهند که قیمت‌های‌شان از ۲۰۰ هزارتومان تا ۶۰۰ هزار تومان متغیر است این در حالی است که ۸ ساعت برای من که یک کارمند هستم از لحاظ زمانی کافی و از لحاظ قیمتی ممکن نیست!»
داگ واکری؛ شغلی که دنیا از آن صحبت می‌کند این روزها طرفدارهای زیادی دارد، چراکه درآمدش در کنار زمان اندک کار، حسابی برای‌شان جذاب است. البته انجام این شغل شرط و شروطی هم دارد که مهم‌ترینش حسن رفتار با حیوانات و دوستی با آنهاست. برای گفت‌وگو با این افراد به یکی از بوستان‌های تهران سر زدیم.
درآمد میلیونی از سگگردانیتیپ و ظاهرش مرتب و منظم است. قلاده چارلی (سگی از نژاد شیتزو) را به‌دست گرفته و پابه‌پای او در بوستانک محله می‌چرخاند. با اینکه قد و قواره بزرگی ندارد، اما اغلب مردم و بچه‌ها از چارلی می‌ترسند، به‌خاطر همین سعی می‌کند کمتر در میان جمع حاضر شود. به بهانه نزدیکی با سگی که به همراه دارد با او گپ و گفت می‌کنم و مشخص می‌شود او صاحب چارلی نیست فقط یک «داگ واکر» است. البته این اسم پرطمطراق خارجی‌ها برای افرادی مانند پیمان است. ایرانی‌ها به او و همکارانش سگ‌گردان می‌گویند: «۲ سال پیش در بخش خدمات یک شرکت کامپیوتری کار می‌کردم. حقوق پایه‌ام حقوق وزارت کاری بود. هیچ مزایای دیگری هم نداشت. ساعات کار گاهی تا ۱۲ ساعت در روز هم طول می‌کشید و این رسما باعث می‌شد تمام روزم از دست برود. یک روز به پیشنهاد عموی یکی از همکارانم که مسافر خارج از کشور بود و خبر داشت خانه مجردی دارم و تنها زندگی می‌کنم قرار شد یک هفته مسئولیت نگهداری سگش را قبول کنم. ابتدا این پیشنهاد را آن زمان به‌خاطر رودربایستی قبول کردم، اما وقتی رقم پیشنهادی برای نگهداری از سگ را متوجه شدم با انگیزه بیشتری این کار را قبول کردم؛ به ازای ۲ هفته ۱۵ میلیون تومان! تنها مسئله‌ای که برای صاحب سگ مهم بود امنیت جا و اطمینان از غذای او بود که به نحو احسن انجامش دادم.» بعد از این قصه مزه مراقبت گران از سگ حسابی زیر زبان پیمان رفت به‌طوری‌که به‌گفته خودش دیگر بی‌خیال شغلش شد و از آن تاریخ یک داگ واکر حرفهای شده است. او حالا روزی یک ساعت چارلی را برای گردش و تفریح بیرون می‌آورد و به ازای هر ساعت ۳۰۰ هزار تومان دریافت می‌کند؛ ماهی ۷ میلیون‌و ۲۰۰ هزار تومان به غیر از جمعه‌ها که تعطیل است. آن‌هم فقط در ازای نگهداری از یک سگ: «کارم را دوست دارم. هم فال است هم تماشا. هر ماه مسئولیت گردش و تفریح روزانه ۳ سگ را برعهده دارم.»
دانشجو هستمبنی هم سگی از نژاد مالیتز است. تر و تمیز و آراسته با کفش‌ها و لباسهایی که حکایت از شرایط زندگی او در یک خانواده متمول می‌دهد. اما کسی که قلاده او را به‌دست گرفته و در بوستان مشغول همراهی او در قدم زدن است پسرکی ساده پوش است که خود را سعید معرفی می‌کند. اطلاعات زیادی درباره سگ‌ها ندارد می‌گوید: «صاحب این سگ یک مرد جوان است که به‌خاطر شرایط شغلی و ماموریت‌های مداوم فرصت گردش او را ندارد. من فقط روزی یک ساعت هر روز صبح بنی را برای تفریح، بازی و البته دستشویی کردن به پارک می‌آورم.» سعید دانشجوست و چون پیدا کردن شغل پاره وقت برای او سخت است تن به این کار داده است: «نسبت به ساعت کاری که دارد درآمدم بد نیست، اما هنوز نتوانسته‌ام آنطور که باید با سگ‌ها ارتباط برقرار کنم.»
انگل‌پراکنی در معابر و بوستان‌های شهریهمینطور که با ما مشغول گپ و گفت است بنی هم در گوشه و کنار پارک می‌چرخد ضمن اینکه از فرصت استفاده و در فضای باز بوستان دستشویی می‌کند؛ رفتاری که دیدنش خانواده‌های دیگر را آزرده‌خاطر می‌سازد. چرا که معتقدند سگ‌گردان‌ها بی‌محابا سگ‌های خود را در فضای بوستان‌ها و پیاده‌راه‌ها رها می‌کنند و باعث آلودگی فضای تفریح بچه‌ها و سلامت خانواده‌ها می‌شوند. یکی از شهروندانی که این صحنه را می‌بیند، می‌گوید: «متأسفانه عده‌ای با گرداندن سگ‌های خود در فضای شهری، به‌خصوص بوستان‌ها، موجب انگل‌پراکنی در شهر می‌شوند.» به‌گفته این شهروند متأسفانه در کشور ما هیچ قانونی برای سگ‌گردانی در معابر عمومی وجود ندارد و همین مسئله باعث شده تا صاحبان سگ‌ها الزامی برای جمع‌آوری مدفوع رهاشده سگ خود در خیابان و بوستان‌های شهر ندارند. این در حالی است که در کشورهای اروپایی اینطور نیست و قانونی برای محدود کردن این رفتارها وجود دارد.
قانونگذار وارد شودبا توجه به اینکه ژیاردیا، لارو مهاجر پوستی، اکینوکوکوس و اشریشیاکلی تنها چند نمونه از بیماری‌های باکتریایی بسیار خطرناک هستند که از طریق مدفوع سگ‌ها به انسان منتقل می‌شود باید به نگرانی مردم درباره رهاسازی مدفوع سگ‌ها در معابر شهری و محل زندگی انسان‌ها حق داد و به فکر چاره‌ای برای حل این مشکل بود.
نگهداری از سگ و سبک زندگی جدیدی که عده‌ای از روی چشم‌وهم‌چشمی دنبال ترویج آن در شهرها هستند موجب تولید مشاغل کاذب و درآمدهای ناشی از آن شده است، علاوه بر این نه‌تنها چالش‌های اقتصادی و اجتماعی را پیش روی این افراد قرار داده که موجب نگرانی‌هایی برای به خطر انداختن بهداشت و سلامت افراد جامعه شده است؛ موضوعی که مدت‌هاست زنگ خطرش در جوامع شهری به‌صدا درآمده و نیازمند توجه قانونگذاران است.
کد خبر 847543 برچسب‌ها درآمد خبر مهم سگ بدون صاحب
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است